வானவில்லின் நிறங்களாய்

 வானவில்லின் நிறங்களாய்
உன்னில் பல வர்ணம்
நேரத்துக்கொன்றாய்
நாளுக்கொன்றாய்
நிறம்மாறிக்கொண்டிருக்கிறாய் நீ

உன்மீது கொண்ட நம்பிக்கைகள்
இன்னும் வெள்ளை நிறமாகவே
என்னுள் இருக்கின்றன

காற்றடிக்கும் போதும்
கடும் மலையின்போதும் கூட அவை
நிறம்மாறும் நிலையற்று நிற்கின்றன

ஆனாலும் மனம் என்னும்
மாயக்கண்ணாடி
சூறைக் காற்றின் வாடையில் மெலிந்து
சுழல் காற்றில் சிக்கித் தவித்து
இழப்பை எதிர் நோக்கும் வலுவற்று
ஓடி ஒளிந்துகொள்ள இடம்தேடி
ஒற்றைக்காலில் நின்றுகொண்டிருக்கிறது

மீட்க முடிந்தவன் நீ மட்டுமே
எனினும் பிடிப்பு எதுவுமற்று
பேரன்பு சிறிதுமற்று
பருவம் தப்பிக் காய்க்கும் மரமாய்
பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறாய் நீ

என்ன சொல்லி என்ன
இயல்பே அற்ற உனக்கு
ஏற்புரை எது சொல்லினும்
எள்விளையா நிலமாய் உன்மனம்
இரக்கமற்றிருக்க எப்போதும்போல் நான்
எதுவுமே செய்ய முடியாது
பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறேன்

08.07.2015