மனித மனங்கள் - கவிதை

மனித மனங்களைப் பகுத்தறிய முடியவில்லை
எண்ணங்களை ஏதோவாக்கி
இனம்புரியா அர்த்தங்களை இணைவாக்கி
ஏக்கம் கொள்ள வைக்கின்றனர் மனிதர்

நம்பிக்கைகளை நிரந்தரமற்றதாக்கி
பரிவற்ற பகிர்தலைத் தம்முடையதாக்கி
எண்ணாதனவெல்லாம் எண்ணியபடி
உள்ளம் உறுதியறக் குமைக்கின்றனர்

வேடங்கள் விரும்புதலற்றதாகி
வார்த்தைகள் கபடுகள் கொண்டதாய்
விரும்பாதவற்றிலும் வில்லங்கமாக
வார்த்தைகளால் வஞ்சனை கொள்கின்றனர்

போலியான அன்பை வார்த்தைகளில் விதைத்து
வஞ்சனையை மனமெங்கும் கொண்டு
மற்றவரின் துன்பத்தில் தாம் இன்பம் கொண்டு
தமக்குள்ள தாமே குதூகலம் கொள்கின்றனர்

விதைத்தவர் எவரோ அறுவடை அவருக்கே
ஆண்டுகள் ஆயிரம் உலகின் நியதியாய்
ஆனாலும் நம்பிக்கையின் நாணறுத்து
நயவஞ்சகப் பேய்களாய் நடனம் புரிகின்றனர்

எல்லாமே ஒருநாள் அறுந்திட வேண்டும்தான்
ஆதலால் மனமே அடுத்தவரை எண்ணிக்
கல்மனம் நீக்கிக் கவலை கொள்ளாதே
கயமை கண்டு சோர்ந்துவிடாதே
கொடுமனம் கொண்டு நீயும் அவராகி