Saturday 7 November 2015

அன்பெனும் ஆயுதம்





அன்பெனும் ஆயுதம் கொண்டு
அடக்குமுறைகள் அத்தனைகொண்டு
அளக்கமுடியா அன்பை நாளும்
அளந்திட முனைகின்றனர்

கரைந்தும் கரைத்திட முடியா
காலம் கரகங்கள் தினம் ஆட
கனதியாகும் மனதின் பாரத்திலும்
கல்லாக மறுக்கிறது மனம்

மூச்சுப் புக முடியா முடிச்சுக்களாய்
மனவறைகள் எங்கணும் இருக்கும்
உண்மைகளின் மாயங்களால்
மண்மூடிய மேடாய் கிடக்கிறது
மனிதமற்ற மாந்தமனம்

வேடங்கட்ட முடியவில்லை
வேறுபாடு தெரிந்த பின்னால் ஆயினும்
வேரறுத்து வெளிநடப்புச் செய்ய
வித்தையும் தெரியவில்லை

நிந்தனை என்மனதை நானே செய்தபடி
நித்தமும் நினைவின் கனம் துடைக்க
முத்தியடையா மனதின் மார்க்கம் தேடி
முன்வினைப் பயன் முடக்க நாளும்
முகமறுக்க முடியாது மருகுகிறேன்

No comments:

Post a Comment