வானப் பெருவெளி

வானப் பெருவெளியில் வாழ்வு
விரிந்தே கிடக்கிறது
எண்ண முடியாத
நட்சத்திரங்களின் கணக்குகளாய்
எதிர்காலம் எம்முன்னே

மின்மினிப் பூச்சிகளாயும்
மெர்க்குரி விளக்குக்காளாயும் மனிதர்
முகமூடி அணிந்தபடி
விட்டில் பூச்சிகளாயும் சிலர்
மீள முடியாத் தூரத்தில்

வேடம் கட்டும் மனித வாழ்வில்
விதவிதமாய் வெற்றிடங்களும்
வேதனையின் குவியல்களுமாய்
விவரிக்க முடியாத வினாக்களுடன்
வேகத் தடைதாண்டியுமாய்

வீணாகிப் போன காலங்கள்
கணக்குகளில் வரமுடியா புள்ளிகளாய்
எப்பொழுதும் ஏக்கத்தின் எதிர் வினைகளுடன்
தாக்கம் புரிந்தபடி
தாங்கொணா துயரம் சுமந்தபடி

தேசம் கடந்தும் தெருவோர திண்ணைகளில்
தூங்கும் மனிதர்களாய் சிலர்
நாட்களின் மீதப்பரப்பை நகர்த்தி
நம்பிக்கைகள் கொன்று
நகரமுடியா நினைவலைகளுள்
நிரந்தரமாய்ச் சிக்குண்டபடி

எதுவும் எப்போதும் நிலையற்றே இருக்கிறது
காட்சிகளின் நீட்சியில் கசந்தபடி
கண் மறைக்கும் கயமைகளின் காட்சிகளும்
மீதமிருக்கும் மானுடத்தின்
மிகைப்படுத்தலின் மிதப்பில் மனனம் செய்தபடி
நாட்கணக்கானாலும் நகராத வாழ்வுடனும்
தீரா ஆசைகளுடனும் திக்கித் திணறியபடி