மனம்

 

 

 

 

அலை கடலாய் ஆர்பரிக்கும்
அப்பப்போ அமைதி கொள்ளும்
எட்டாத எல்லையெல்லாம்
எப்படியோ கடந்துவிடும்

ஏட்டிக்குப் போட்டியாக
எதுவும் செய்துவிடும்
ஏக்கம் கொண்டு பின்னர்
எதை எதையோ எண்ணிவிடும்

மார்க்கம் கண்டபின்னர்
மட்டிலா மகிழ்ச்சி கொள்ளும்
முந்தை வினைப்பயனை
முழுதுமாய் நம்பிவிடும்

அன்பு கொண்டு ஆட்படும்
அகந்தை கொன்று அகப்படும்
சிந்தை நிறைந்து சிரிக்கவைக்கும்
செம்மை கொண்டு சிலிர்க்கும்

சொந்தங்கள் தேடி சொர்கங்கள் கூட
சந்தங்களாகி சத்தங்கள் ஓய
நித்தமும் ஓய்வின்றி
நித்தியக் கடனாகி
நினைவின்றி ஓடும் மனம்